Eén van de iconen van de campus van de Universiteit Twente is de CampusBeiaard. In 2024 kreeg deze toren met carillon de status van gemeentelijk monument, mede vanwege de wijze waarop het instrument tot stand is gekomen en de nadrukkelijke verbondenheid met de campus.

De 49 klokken van de CampusBeiaard werden in 1964 door Koninklijke Eijsbouts gegoten. De reeks bestaat uit klokken met de tonen as1 – bes1 – c2 – chrom. – bes5. Het instrument transponeert een kleine septiem omhoog. De grootste klok, in de top van de toren, draagt de naam ‘Enschede’. Deze klok heeft een diameter van 970 mm en weegt 536 kg.

De CampusBeiaard: een icoon om trots op te zijn!

De kleinste klokken klinken ondanks hun geringe afmetingen en ongewoon hoge klank toch pittig en helder. Dit resultaat is bereikt door de wand van deze klokjes wat dikker te maken dan gebruikelijk. Daardoor zijn sommige klokken van het hoogste octaaf iets zwaarder dan klokken van een lager octaaf.

Het stokkenklavier, waarmee een beiaardier met handen en voeten de klokken bespeelt, staat in een cabine direct onder de klokken. De toetsen van het manuaal en het pedaal zijn verbonden met de klepels van de klokken via draden en tuimelaars.

De grootste 30 klokken dragen, behalve de tekst “EIJSBOUTS ME FECIT ASTEN” de namen van de gemeenten in Twente / Oost-Gelderland (TOG) die de desbetreffende klokken aan de toenmalige Technische Hogeschool Twente (THT) hebben geschonken, alsmede het jaartal 1964, het TOG-embleem en een ornament.

Het is de eerste parkbeiaard in Nederland en het eerste carilon bij een universiteit.

Campus Beiaard Kring

In lijn met de campusgedachte besloot de THT in 1964 dat studenten en medewerkers zelf op de beiaard mochten musiceren. Niemand wist echter hoe dat moest! Vandaar dat Karel Borghuis, stadsbeiaardier van Oldenzaal, in februari 1965 door de THT als docent werd aangesteld. Studenten en medewerkers kregen les, met als resultaat dat de betoverende klokkenklanken regelmatig over de campus klonken. Kort daarna werd de Campus Beiaard Kring (CBK) opgericht.

De beiaardkunst wordt in Nederland tot het Immaterieel Cultureel Erfgoed gerekend.

Jarenlang heeft de CBK op zondagmiddagen in de zomer beiaardconcerten georganiseerd waarvoor ook gastbeiaardiers werden uitgenodigd. Bij het jaarlijkse CarillonFestijn werd afwisselend samengewerkt met leerlingen van de muziekscholen of met een harmonie, bigband of dansgroep van de campus of uit Enschede of Hengelo. Hoewel studenten komen en gaan, bestond de vaste kern enkele decennia uit prof. dr. Tjeerd Plomp en prof. dr. Wim J. Van der Linden.